Dag 7 (8 mei)  Squamish, BC

Na onze eerste nacht in de camper werden we toch al weer vroeg wakker. Ons werkritme zit er inmiddels weer in. Om 6 uur waren we uitgerust en stonden we op. We hebben inmiddels een dagelijks ritueel: ontbijt klaarmaken, de weblog afmaken en opruimen maar vandaag kwam er een nieuw ritueel bij. We zijn van plan om deze reis veel te gaan bewegen en vandaag stonden de eerste echte hike’s op het programma. We zijn benieuwd of het ons gaat lukken want we hebben lange tijd onvoldoende bewogen. De schoenen werden klaar gezet, de tas gevuld en om 9 uur, toen de zon al weer heerlijk scheen, vertrokken we naar Debecks Hill hike. In principe een kleine hike van ongeveer 5 kilometer lopen en een stijging van 300 meter. Dit zou enkele jaren geleden voor ons een lachertje zijn maar de operatie van Gert heeft er flink ingehakt en niet alles is meer mogelijk.

Op Pad

Vol goede moede vertrokken we. We gaan wel zien wat haalbaar is.

Alice Lake

Uphill

Het weer hielp ons behoorlijk want het was lekker warm (niet te warm, precies goed om te lopen) en overal hoorden we vogels en verder niets. De eerste paar honderd meter lopen waren vlak dus dat was geen probleem maar al snel begonnen we te stijgen, eerst nog aangenaam maar later toch wel met behoorlijke percentages. Een uur en een kwartier later waren we boven en we waren verbaasd dat we het in zo’n relatief korte tijd hadden geflikt. Zoals bij iedere hike heb je, als je boven komt een prachtig uitzicht over het landschap en dat was hier ook zo. We kozen een strategisch plekje met uitzicht op het bergmassief tegen over ons en met uitzicht op een plaatselijk vliegveldje. Daar lunchten we en rusten we even uit. De korte broek en t-shirt bleken meer dan voldoende en we konden dus onze armen en benen lekker bij laten bruinen.

DeBeck’s Hill

Downhill

Na een half uurtje besloten we de tocht naar beneden te starten. We moesten dan wel een andere hike lopen want dezelfde weg terug vonden we niet interessant. Het werd de Rigs in Zen trail. Wat in de boeken stond als gemiddelde moeilijke hike bleek echter een expertocht te zijn. Wat is dat nou? Even twijfelden we of we dit wel zouden doen want we voelden ons niet echt meer experts in het bergwandelen. We besloten het toch maar op te wagen. Mocht het niet lukken dan konden we altijd nog terug gaan. De paden waren inderdaad wel een stukje moeilijker en gevaarlijker maar onze oude natuur bleek naar boven te komen. De stramheid was al uit onze benen geweken en onze stappen waren al weer zelfverzekerd. Het moet gezegd: het doet je zelfvertrouwen goed als je zo’n tocht dan redelijk gemakkelijk aan kan. We zijn het dus toch niet verleerd. Na een drie kwartier wandelen kwamen we op een kruispunt waarbij we moesten kiezen of de Rigs in Zen te volgend of een Pleasure hike te kiezen. We kozen voor het laatste en gingen vol goede moed op weg om er een half uur later achter te komen dat de hike eindigde bij een afgrond en dat we dus terug moesten. Potverdikkie dan moeten we weer helemaal naar boven lopen. Ja dat kan gebeuren als je gaat hiken en je moet aan ook altijd reserves over houden om dit soort dingen toch te fixen. We liepen vrij gemakkelijk weer terug naar het kruispunt en vervolgden de experthike naar beneden. Halverwege de tocht moesten we dan overstappen op een andere hike om uiteindelijk weer beneden bij het meer uit te komen waar we gestart waren.

More Forest

Shopping

Precies om 14:00 uur waren we terug bij het meer en liepen we door naar de camper. We besloten nog even naar de winkels te gaan kijken in Squamish en daarom pakten we de camper in en gingen we op weg. Het was slechts een paar kilometer rijden dus even later parkeerden we onze camper op het terrein bij het winkelcentrum. Het was leuk om alle winkels te bekijken. Het zijn hier weer hele andere winkelketens dan in Amerika. We waren verrast door een Iers restaurant en vooral door hun bord. Waren we net gestart met lijnen en dan kom je een bord tegen met een tekst die je toch wel weer aan het twijfelen brengt of je dit nu echt wel moet doen 🙂

Dinner Time

Na wat boodschapjes gedaan te hebben, gingen we weer terug naar de camping en nadat de camper goed gezet was, gingen we heerlijk in het zonnetje zitten. Rond eten tijd maakten we nasi met saté van de bbq en we genoten van deze heerlijke maaltijd.

Nadat alles opgeruimd was gingen we in de camper zitten en deden we ieder ons eigen ding. Om half negen!!! waren we helemaal leeg. Het bleek dat we ruim 14 kilometer hadden gelopen en dat hakte er wel even in. We besloten onszelf niet langer te plagen en gingen naar bed. Wat een ouwe lui zijn we toch. Het duurde niet lang of we sliepten. Morgen gaan we weer hiken dus het is wel zaak om weer volledig uitgerust te zijn. Tot morgen.