Uitrusten en relaxen was deze vakantie ons motto. Dat was vandaag weer prima gelukt. Tegen half negen werden we wakker om uiteindelijk om negen uur richting het ontbijt te kuieren. De zon scheen weer uitbundig en het leek weer een mooie dag te worden. In de ontbijtruimte gingen we eerst eens op onderzoek uit naar waar de verbouwing gaande was en waar die nu uit bestond. We hadden ontdekt dat de overkapping voor de receptie dichtgemaakt was en voorzien was van twee zijvleugels. De ontstane balzaal moet waarschijnlijk gaan dienen als ontbijtruimte annex receptie. Wij als Europeanen verbaasden ons echter over de keuze van de gebruikte materialen en stelde vast dat als het af zou, wij de conclusie zouden trekken dat deze vernieuwing wel een opknapbeurt kon gebruiken 🙂 . Echt Amerikaans dus.
Robinson Preserve
We aten ons ontbijt op in de oude ruimte en vertrokken daarna in zuidelijke richting naar het Robinson Preserve. Een natuurgebied in de plaats Bradenton aan het einde van de Tampa baai. Volgens de kaart waren er een aantal loops die we konden lopen en we kozen er een van 6 km. De wandeling was er een om lekker in de zon uit te waaien. We zagen wilde vogels in de mooiste kleuren en troffen halverwege een forse uitkijktoren waarmee we uitzicht hadden over de Tampa Baai. Boven was het prachtig. We zagen vogels, kanoërs en in de verte inderdaad de baai met de fraaie Skyway Bridge die ver boven het water uitstak. Na diverse boardwalks en doorkijkjes waren we weer terug bij de auto.
John’s Pass Village
Ons volgende doel was John’s Pass Village, dat noordelijk van de Skyway Bridge zou liggen. De brug was een tolbrug en we vroegen ons af of we de tol wel contant zouden kunnen betalen. Raadpleging op internet gaf het antwoord en dat bleek te kunnen. We reden al snel door de tolpoortjes en zagen de brug in de verte opdoemen. Grappig is dat ook hier, net als bij de weg naar Key West, de oude weg naast de huidige, gedeeltelijk was verwijderd en nu in gebruik was als pier om te vissen. Na de brug stopten we bij John’s Pass. We parkeerden aan de overzijde van de weg en liepen daar eerst naar het Madeira Beach. Helaas vertrok de zon plotseling en we besloten daardoor dan maar eens in het winkeldorpje John’s Pass te gaan kijken. Het bleek een kneuterige verzameling van winkeltjes en huisjes in een haventje waar diverse toeristische wateractiviteiten vandaan vertrokken. Ook de aanwezige watervogels waren voor het plaatje een kers op de taart. Een aanrader om eens kort te bezoeken, vonden wij.
Cheesecake Factory
Daarna werd het eens tijd voor de inwendige mens. We bekeken onze lijst “nog niet bezochte restaurants” 🙂 en de Cheesecake Factory kwam uit de bus. Die lag namelijk op de route naar ons hotel. Voor de niet kenners: De Cheescake Factory is een restaurant dat meer op de kaart heeft staan dan alleen cheesecake. Sterker nog de menukaart is de langste van alle restaurants die wij in Amerika kennen. En daarbij hebben ze inderdaad ook cheesecake. En wat voor cheesecake. We vonden een exemplaar waar één stuk genoeg calorieën zou opleveren voor de dagelijkse hoeveelheid van een volwassen mens. Haha, die gekke Amerikanen. Terug in het hotel hebben we het maar bij hetzelfde ritueel gehouden en luierenden we nog een beetje na. Morgen gaan we naar het pretpark Bush Gardens en we hebben daarom weer een intensief dagje voor de boeg.
