Na een heerlijke nachtrust stonden we vanmorgen uitgerust op. Helaas moeten we vandaag afscheid nemen: van onze familie, van een prachtig land, van een schitterende reis en van een hele tijd relaxt leven. Toch hebben we er vrede mee. We willen nu ook wel graag weer onze kinderen in de armen sluiten. Lekker weer gaan werken en thuis de tuin gaan opknappen. We mochten zomaar aan het ontbijt aanschuiven en genoten van het lekkere eten. Na het eten gingen we onze koffers inpakken. Dat is toch altijd weer een gedoe. Eerst inpakken, wegen, weer opnieuw inpakken en dan nog de ritsen zien dicht te krijgen. Uiteindelijk lukte het ons om alles in de pakken. Onze gastvrouw stond inmiddels al weer te roepen dat er koffie was. We worden hier echt in de watten gelegd. Ik moet dit er wel inzetten want Kees onze gastheer vroeg ons toch wel goede reclame te maken voor ons verblijf bij hen :-). Maar alle gekheid op een stokje: we hebben hier echt genoten.
Canadees Brood
Na de koffie reden we naar de plaatselijke bakker. In tegenstelling tot al het (vieze zoete 🙂 ) brood uit de supermarkt is dit brood zo lekker dat Pleuni hiervan graag een paar broodjes mee wil nemen naar huis.
Pausmobiel en Blueberries
Toen terugkwamen was het tijd voor de rit in de pausmobiel. Een klein wagentje waarmee Wil de blueberries vanuit het veld naar de koeling kan brengen. We kregen een hele rondleiding en konden zien dat de oogst van de blueberries, als alles goed blijft gaan, wel goed gaat worden dit jaar.
Afscheid
Na de rondleiding was het alweer tijd voor de lunch en Wil verraste ons met heerlijke zelf gekweekte asperges. Het was weer buitengewoon lekker. Toen alles op was en de tafel opgeruimd gingen we nog even lekker genieten van de zon. We kletsten gezellig en uiteindelijk dronken we nog ons laatste bakje Canadese koffie. Toen was het dan echt tijd om te gaan. Kees vond het echter toch dat Pleuni nog even zelf in de pausmobiel moest rijden maar helaas was ze daar geen echte ster in. Ze reed volgens Kees veel te langzaam. Na de speciale rit namen we hartelijk afscheid van elkaar en na een knuffel en veel gezwaai lieten we onze familie achter.
Naar Vancouver International Airport
Wij gingen op weg naar het vliegveld van Vancouver. Net voor het vliegveld tankten we onze auto af en reden we naar de Rental Car return. Alles was goed en met onze bagage liepen we naar de balie om ons in te laten checken. Dat ging vlot en verliep zonder problemen. Helaas werd bij de security onze potje Red Robin kruiden afgenomen. Wat belachelijk. We wisten dat alleen vloeistoffen verboden waren maar volgens deze dame was ook dit potje verboden. We verdenken ze er van dat ze het zelf lekker vond en mee naar huis gaat nemen. Het is jammer maar helaas.
Naar IJsland
Na even wachten begon het borden en vertrokken we geheel volgens schema. De vlucht verliep heel rustig en Gert kreeg van Pleuni internet in de lucht cadeau. Hierdoor kon Gert de hele route lekker internetten en Pleuni zat lekker te lezen. De vlucht was dan ook zo voorbij. 7,5 uur later landden we op IJsland. We hadden onderweg genoten van de zomernacht (het werd helemaal niet donker) en van een zo’n helder uitzicht wat we nog nooit eerder hebben gezien. We hebben Groenland in vol ornaat gezien. Bijzonder was ook dat we voor het eerst IJsland hebben kunnen zien. We zijn er al vaak geweest maar nog nooit was het droog, laat staan zonnig.
Terug naar Nederland
Onze tweede vlucht liet nog even op zich wachten en dus vermaakten we ons op het vliegveld. Dat vloog voorbij. Ook hier verliep het boarden probleemloos en na even wachten verlieten we IJsland. Op naar Amsterdam. Drie uur na het opstijgen kwamen we in Amsterdam aan en werden we opgehaald door twee van onze zoons. Moe maar nog wel steeds behoorlijk fit kwamen we uiteindelijk thuis aan. De reis is voorbij. Wij kijken terug op een supergave reis met ontelbare herinneringen. Ook het helaas te korte bezoek aan onze familie maakte de reis ook weer echt compleet. Wij gaan weer werken en sparen voor een volgende reis. Tot ziens!
