Na een heerlijke nacht slapen stonden we verfrist op. We waren eigenlijk later dan we wilden omdat we naast ontbijten ook nog de reisblog online wilden zetten. Dat was gisteravond niet meer gelukt. We verdeelden de taken en Gert begon met de reisblog en Pleuni met het ontbijt. Het ontbijt was simpel: brood met pindakaas want we willen niet meer te veel kopen om te voorkomen dat we straks dingen weg moeten gooien. Nadat alles gereed was stapten we in de camper en gingen we op weg naar Lake Maligne. We hebben hier hoge verwachtingen van want we zijn er al eerder geweest maar hadden toen nog wel last van veel rook door de enorme bosbranden in de directe omgeving. Nu was het weer schitterend. We hadden onze lange broek al ingeruild voor de korte broek en een trui voor een t-shirt.
Op weg naar Medicine en Maligne Lake
Onderweg naar Lake Maligne kregen wel al bericht van (schoon)zus Hannie dat er een probleem was met de reisblog. We constateerden al snel dat er iets mis was met de link die we in de e-mails naar vaste lezers sturen. Al rijdend paste Gert die aan en was het probleem gelukkig opgelost.
Medicine Lake
De weg naar Lake Maligne is echt prachtig. Helaas zijn er in 2015 een grote bosbrand geweest zodat er ook hele stukken bos weg zijn. Eeuwig zonde maar ook dit is de natuur. De hele weg wordt je gewaarschuwd voor wildlife: Moose, Bears, Bighorns en nu een nieuwe soort namelijk de Karibou. Die hebben we nog nooit ergens gezien. De hoop dat we die deze vakantie zouden gaan zien vervloog toen we bij Medicine Lake stopten en op de borden zagen dat de Karibou in dit park een bedreigde diersoort is. Door de grote hoeveelheid wolven is de populatie van Karbibou’s angstig klein geworden. Jammer maar dit dier moeten we maar van onze lijst schrappen.
De Weg vervolgd
Onderweg zagen we nog een mooi vergezicht en stopten nog. Na ongeveer een half uur rijden zagen we in de verte allerlei auto’s stoppen. Daar was vast wildlife te zien. Inderdaad bleek hier een aantal Moose te grazen. Een kleine onverschrokken Moose besloot het veilige en beschermende bos te verlaten waardoor Gert de kans kreeg hem goed te fotograferen. He, he zien we nu toch eindelijk een Moose in plaats van een Elk. Nadat we weer verder reden stopten we regelmatig langs de kant van de weg om te genieten van de prachtige uitzichten. Door de zon en het heldere weer kon je onmetelijk ver kijken en genieten van deze prachtige schepping.
Maligne Lake
Uiteindelijk draaiden we de parkeerplaats bij Lake Maligne op. We stapten uit en bepakt met een rugzak en fotoapparatuur liepen we naar het meer. Eigenlijk verwachtten we een zonovergoten plaatje te zien. De zon zagen we wel maar tot onze verrassing was het meer nog grotendeels bevroren en voeren de boten, die normaal gesproken varen, nog niet. Dat was wel even een vreemde gewaarwording.
Moose Lake Loop
Na de nodige foto’s te hebben gemaakt besloten we een trail te gaan lopen: Moose Lake Loop. De borden gaven duidelijk de route aan en de tocht was beslist niet zwaar te noemen ware het niet dat het een totale modder, sneeuw, ijs en waterfestijn werd. We moesten echt al onze spieren gebruiken om rechtop te blijven staan en het pad te blijven volgen. Eerder dan verwacht kwamen we bij Moose Lake aan. Wij vonden het hier prachtig. We zochten een omgevallen boom om op te gaan zitten want we wilden graag even lunchen. Op de grond zitten was deze keer geen optie, het was een modderboel. Nadat we uitgerust waren en de lunch op hadden besloten we de trail verder te lopen. Dat viel nog niet mee want we liepen wel twee keer verkeerd en moesten iedere keer weer terug naar de plek waar we geluncht hadden. Uiteindelijk snapten we wat we fout deden en vonden we de verdere route. Ook dit keer was het weer modderig, met veel sneeuw en ijs maar we waren dat nu wel gewend en liepen stevig door.
Einde Wandeling
Onderweg moesten we een brug oversteken en in het water zagen we megaveel regenboogforellen. We hebben wel een half uur staan te genieten van deze vissen. Nadat we uitgekeken waren liepen we verder en waren we binnen een ommezien weer terug bij Lake Maligne. De zon was er nog steeds en die nodigde uit om nog veel meer foto’s van de omgeving te maken. Uiteindelijk liepen we door naar het visitor center en konden het niet laten om twee mooie t-shirts voor Gert te kopen. Na deze aankoop liepen we terug naar de camper, dronken we nog even wat en besloten we naar Jasper te rijden om nog wat boodschappen te doen.
De Terugweg met meer Wildlife
Nadat we nog maar net gestart waren met rijden zagen we alweer een aantal Moose in het bos lopen. We stopten en deze moose besloten de weg over te steken wat ons een prachtige gelegenheid bood om ze op de gevoelige plaat vast te leggen. We zijn toch iedere keer weer blij als we van die prachtige dieren zien. Na weer een half uur rijden zagen we in de canyon opeens een aantal bighorns lopen. We moesten deze beestjes natuurlijk ook fotograferen.
Een heerlijke Avond
Door deze onderbrekingen kwamen we uiteindelijk pas rond zes uur in Jasper aan en kochten we snel onze boodschappen waaronder een gebraden kippetje die we voor het avondeten reserveerden. Vandaag zouden we naar een nieuwe campground gaan namelijk de Wapiti Campground. Deze campground ligt maar 14 kilometer verwijderd van Jasper. We waren er dus zo en er stond een flinke rij voor het kantoortje. Gelukkig waren we al geregistreerd voor deze camping op de Wabasso Campground en konden we dus eigenlijk door rijden. Gert wilde echter graag een plattegrond van de campground en daarom sloten we aan in de lange rij. Gelukkig voor ons kwam een van de hosts de RV’s die in de rij stonden langs en wij meldden dat we al geregistreerd waren maar graag nog een plattegrond wilden hebben. Die had ze bij zich en na 5 minuten reden we naar onze plek. We zetten de camper snel neer en omdat we vreselijk honger hadden en de kip nog warm was, gingen we meteen eten. Lekker gebraden kip met daarbij heel veel vers fruit en als toetje een ijsje. Dat is een heerlijk diner vonden wij. Na het diner liepen we naar het kantoortje terug om een fire permit te kopen en toen we terugkwamen hebben we onze jonge Nederlandse overburen nog geholpen bij het maken van een vuurtje en het barbecuen met briketten. Zij waren nog maar net op reis en wij zijn helaas al weer bijna aan het einde van deze prachtige reis. Toen we uitgepraat waren, maakten we ons eigen vuurtje aan en ging Pleuni koffie zetten.
We dronken die gezellig buiten op en daarna ging Gert aan de slag met de foto’s. Rond 22.00 uur gingen we naar binnen en maakten we de reisblog af. We gingen niet al te laat naar bed want morgen willen we vroeg op omdat het een prachtige dag beloofd te worden.