Afscheid nemen van Jasper, een park wat ons hart heeft gestolen, het valt niet mee maar tegelijk zien we ook wel weer uit naar wat er nog op ons te wachten staat op de terugweg richting Vancouver. We begonnen in ieder geval weer uitgerust na een heerlijke nachtrust. De zon scheen en het was al lekker warm. Pleuni maakte een gezond ontbijtje en Gert werkte verder aan de reisblog. We hebben al een behoorlijk fotoalbum zo van onze reis. Nadat de camper reisklaar was wierpen we nog een laatste blik op deze fijne camping en reden we weg. Wat een fijne tijd hebben we hier gehad.
Tanken en on the Road
Na het dumpen reden we richting Jasper om onze slurper van drank te voorzien en het lpg bij te vullen. Dit nam wel even wat tijd in beslag en quasi verontwaardig meldde Gert dat we hierdoor al 11 minuten over het reisschema heen waren 🙂 Dit veranderde toen we net buiten Jasper een bord zagen staan met daarop de tekst dat we onze horloges een uur terug moesten zetten (wat ouderwets, dan doen onze applewatches zelf wel 🙂
Mount Robson Park
We reden een andere tijdszone in. Dat scheelde ons dus lekker weer een uur. Na een half uurtje te hebben gereden besloot Pleuni bij een mooi uitzichtpunt te stoppen, net voor het bord van het Mount Robson Park. Dat hebben we toen ook maar meteen vastgelegd. We aten daar de rest van ons ontbijt op en gingen vol goede moed op weg. Nog geen 10 meter rijden en daar liep een prachtige Elk. Dit keer eentje met een gewei. We stopten weer en Gert nam uitgebreid de tijd om dit mooie dier te fotograferen. Stress kende deze Elk waarschijnlijk niet want het boeide hem allemaal niets.
Moose Lake
We vervolgden onze weg richting Moose Lake. Dat was nog wel een behoorlijk stukje rijden want vandaag moeten we ruim 300 kilometer afleggen. Het Moose Lake was een prachtig meer dat er erg stil bij lag. We denken dat het hier in de zomer barst van de toeristen maar nu vind iedereen het nog te koud.
Mount Robson
Na een korte en ook wel nodige stop reden we door naar het Mount Robson Visitor centre. Daar had je een werkelijk schitterend uitzicht op Mount Robson, een echte stoere 4-duizender. We moesten even wachten voordat we fatsoenlijke foto’s konden maken want er was net voor ons een bus met toeristen gelost en die maakte het beeld er niet mooier op. Geduld is een schone zaak en lekker in een zonnetje wachten, daar is niets mis mee. Nadat alle foto’s gemaakt waren, stapten we weer in de camper en gingen we verder richting Clearwater, ons eindpunt.
De Rearguard Falls
De omgeving veranderde langzaam. Hooggebergte met stoere toppen bedekt met sneeuw veranderde in laaggebergte met een enorme hoeveelheid bomen en prachtige meren. Plotseling zagen we aan de kant van de weg een grote grizzly. Helaas lukte het niet het beestje te fotograferen want deze was wel erg schuw. Geeft niets, gezien is gezien. We besloten onderweg ergens te gaan lunchen maar helaas waren de dorpjes (eerder gehuchtjes) te klein om een restaurant te hebben en daarom reden we door. We zagen onderweg nog een bord waarop een waterval stond aangegeven en we besloten daar naar toe te wandelen. Er was een heel wandelpad stelsel gebouwd om de toeristen de mogelijkheid te bieden zo dicht mogelijk bij deze waterval (eigenlijk eerder een stroomversnelling) te komen. In dit gebied zwemmen aan het einde van de zomer alle zalmen terug naar hun broedplaats om zich daar voort te planten en vervolgens te sterven. Pleuni wil nog heel graag een keer naar Canada om de zalmtrek mee te maken. We zullen wel zien.
Weer een Beer
Na het bezoek aan de waterval zetten we er even vaart achter want we moesten nog een behoorlijk stukje rijden. Echter na 2 uur rijden had Pleuni het wel even gezien en stopten we op een rustplaats. We liepen er even rond, bekeken de informatieborden en toen kwam er een andere camper bij ons staan. Ze riepen ons in het Engels toe, maar bleken later Nederlanders te zijn. Op een kleine 20 meter afstand van waar Pleuni stond te lezen, liep een grote zwarte beer lekker zijn lunch bij elkaar te eten. We hebben met deze familie heel lang naar dit imposante dier staan te kijken. Zij bleken naar dezelfde campground te gaan als wij, dus toen we afscheid namen was dat voor niet zo lang.
KOA Campground Clearwater
Wij reden als eerste weg en besloten dan maar in Clearwater iets te gaan eten. Clearwater is een klein dorpje maar heeft wel wat restaurants en we besloten bij DiaryQueen lekker kip te eten. Daarna reden we door naar de campground en waren teleurgesteld dat het zwembad nog leeg was. Dat gaat pas per 1 juni open. Het was 30 graden dus wij hadden wel graag even willen afkoelen in het zwembad. Helaas. We reden naar ons plek en wilden eerst even wat drinken maar vanaf de eerste seconde dat we daar zaten werden we beiden aangevallen door een zwerm muggen. Het was echt niet normaal. Goede raad is duur en we besloten naar het dorpje te lopen en Deet te gaan kopen want dat zou de beesten wel op afstand houden. Zo gezegd zo gedaan. We liepen naar het dorp, kochten Deet, smeerden ons in en toen we bij de camper gingen zitten, zagen we de muggen met een boogje om ons heen vliegen. De verdere middag besteden we aan relaxen en het inpakken van de eerste koffer. ’s avonds maakten we een gezellig kampvuur en bij dit vuur aten we ons avondeten vrij laat op. Daarna was het bedtijd. Morgen gaan we naar Manning Park en daar blijven we onze laatste twee campernachten.