Dag 26 (27 mei)  Jasper, AB

Onze Nederlandse overburen hadden gisteren gezegd dat ze vroeg op moesten omdat ze naar Clearwater zouden gaan, de plek waar wij morgen naar toe gaan. Toen wij om half negen naast ons bedje stonden waren we dan ook erg verbaasd dat de camper tegenover ons heel erg stil was. Blijkbaar heeft iedereen een andere interpretatie van vroeg. Wij vonden namelijk dat we met half negen opstaan al laat waren. Gert was als eerste uit bed omdat hij de reisblog nog online moest zetten. Dat was gisteravond niet meer gelukt omdat we heel lang bij het kampvuur hadden gezeten. Ondertussen zette hij koffie en maakte het ontbijt klaar terwijl Pleuni nog even lekker lag te luieren. Toen het ontbijt gereed was kwam zij ook uit bed en nadat alles opgegeten was, ruimden we gezamenlijk de camper op zodat we konden vertrekken.

Dumpen

We moesten eerst vuil water gaan dumpen want de tank zat boordevol. Bij het dampstation aangekomen leek het er op dat we heel lang moesten wachten maar op de een of andere manier waren we meteen aan de beurt omdat andere camperaars blijkbaar niet doorhadden dat je op diverse manieren water kan bijvullen. Nou ja, ons geluk zullen we dan maar zeggen.

Filling Water

Maligne Canyon Overlook

Na gedumpt te hebben reden we, net als gisteren, richting Jasper en dan richting Maligne Lake Road. Aan het begin van deze weg lag namelijk het startpunt van onze trail: de Maligne Canyon Loop Trail. Deze trail kun je op diverse manieren lopen en ook met diverse lengtes. We kozen voor de trail van 7 kilometer en met een stijging/daling van ongeveer 300 meter. Voordat we echter naar de trail reden stopten we eerst bij de Maligne Canyon Overlook. Door het schitterende weer hadden we een geweldig uitzicht over de canyon waarin Jasper gelegen is. Dat is al een heel goed begin van de dag.

Maligne Canyon Overlook

Maligne Canyon Trail (Zes Bruggen)

De trail was daarna nog maar een paar honderd meter rijden en we vonden meteen een mooie plek voor de camper. De ochtendkleding werd verruild voor de wandelversie en nadat we de rugzak en fotospullen gepakt hadden, gingen we vol goede moed op weg. De temperatuur was precies goed om te wandelen en de zon scheen al fel. We hadden ons voorgenomen om bij elk mogelijk uitzichtpunt te stoppen om zoveel mogelijk van de wandeling te genieten. We liepen dus niet op snelheid maar op maximaal genieten van de prachtige omgeving. Nadat we twee uitzichtpunten hadden bekeken, bleek dat we het statief vergeten waren en daarom besloot Pleuni even terug te lopen naar de camper. Toen zij net de camper uit wilde stappen, bleek dat Gert ook teruggelopen was omdat hij vergeten was volle batterijen voor zijn fototoestel mee te nemen. Nadat alles nu echt compleet was liepen we weer naar het begin punt van de trail en startten we gewoon opnieuw. We sloegen geen enkel uitzichtpunt over want de canyon was prachtig. Dat is eigenlijk met geen woord te beschrijven, je moet dit gewoon zelf beleven. Aan het begin van de trail (bij bridge 1) was het nog druk maar naarmate de trail verder vorderde werd het steeds rustiger. Niemand had blijkbaar veel zin om zoveel af te dalen in de wetenschap dat ze dat natuurlijk ook weer moesten stijgen. Blijft vreemd dat je via diverse parkeerplaatsen ook apart naar alle bruggen kunt lopen maar ook daar hadden veel mensen blijkbaar geen zin in. Wij vonden dat helemaal niet erg. Het warmer en de uitzichten steeds mooier. Nadat we bij Bridge 5 aangekomen waren besloten we de trail nog te verlengen door ook nog naar de zesde brug te lopen.

Maligne Canyon Trail (Bridge 1-5)

Dit betekende 3,5 kilometer extra maar we voelden ons fit en wilden dan ook gewoon alle bruggen gezien hebben. Moeiteloos liepen we naar de laatste brug en weer terug naar het beginpunt van deze extra trail om vervolgens via een andere weg weer terug naar de camper te lopen. Het eerste stuk van deze trail was echt zwaar. Er waren hellingen met een stijgingspercentage van rond de 40% en onze beentjes vonden dat niet altijd even leuk. Na in korte tijd bijna 150 meter te hebben gestegen namen de hellingspercentages af en konden we met minder moeite de trail vervolgen. We werden ingehaald door een Duitse familie, die wij even later natuurlijk weer inhaalden en raakten er mee aan de praat. Ze kwamen uit Zuid-Duitsland en bleven 2 weken in Canada rondtrekken. Zij maakte een aantal mooie foto’s van ons en wij natuurlijk ook van hen. Daarna scheidden onze wegen zich weer. We rusten op het mooiste uitkijkpunt nog even uit om vervolgens in één keer terug te lopen naar de camper.

Maligne Canyon Trail (Bridge 6)

Terug naar Jasper

De camper was door de zon behoorlijk opgewarmd en onze was, die we in de camper hadden opgehangen, was keurig gedroogd. Na even wat gedronken te hebben reden we naar Jasper. Onderweg zagen we plotseling een coyote oversteken en Gert kon hier een mooie foto van maken. We hebben de Canadese Big Five nog niet helemaal gezien ( een grizzly en wolf ontbreken nog) maar in de plaats van deze dieren zetten we de coyote in.

Diner Time

In Jasper wilden we nog wat leuke dingen kopen en eventueel wat gaan eten. De inkopen liepen voorspoedig en we besloten te gaan eten in de Jasper Brewing Company. Dit is een restaurant waar alles om bier draait. We kozen voor een sampler bier voor ons samen en voor Fish en Chips. We mochten de tafel, waaraan een Duitse vader en zoon al reeds zaten te drinken, met het delen zodat we lekker op het terras konden zitten. Het was zo’n 24 graden en dan zit je graag buiten. De verschillende biertjes waren heerlijk en we raakten in gesprek met onze Duitse buren. Ze waren met Jeep en tent voor 9 dagen aan het rondtrekken in Canada en zaten net te overleggen waar ze deze avond wilden gaan verblijven. In ieder geval vliegen ze gelijk met ons terug vanuit Canada dus wellicht zien we elkaar op de luchthaven van Vancouver. Ondertussen was ons eten gebracht en genoten we hiervan. Het was echt lekker. Nadat (bijna) alles op was rekenden we af en liepen we moe maar voldaan naar de camper.

Wapiti Campground

De rit naar de campground was kort en de camper stond in no time weer op zijn plek. We pakten wat te drinken en gingen lekker buien in de schaduw zitten want de zon was echt te warm. Na wat gerust te hebben maakte Gert de foto’s klaar en terwijl we lekker buiten aan onze tafel zaten, maakte Pleuni de reisblog in orde.

Het was echt weer een prachtige dag. Morgen gaan we naar Clearwater en volgens de berichten wordt het daar 30 graden. We hopen dat het verwarmde zwembad al te gebruiken is want dan kunnen we onze meegebrachte zwemkleding tenminste nog gebruiken. Tot morgen.