Soms ben je in de goede zin van het woord jaloers op iemand anders. Misschien is jaloers dan niet het juiste woord maar we bedoelen dat we genieten van dat wat anderen hebben. In dit geval een prachtig, comfortabel huis op een geweldige plek. Een huis dat uitzicht biedt op de North Pacific Ocean. Je kunt vanuit de je kamer herten en beren in de tuin zien grazen en in de oceaan komen regelmatig orka’s en walvissen voorbij. Zulke plekken bestaan echt.
Wake up call
Onze gastheer en -vrouw zijn zeer actieve mensen. Ze staan vroeg op en gaan dan ook meteen aan de slag. Wij hadden ze helemaal niet gehoord omdat wij in het souterrain sliepen, dus toen wij voorzichtig boven kwamen nadat we gedoucht waren, hadden zij al ontbeten en waren ze al gezellig aan het werk. Het ontbijt voor ons stond al klaar dus schoven we aan en babbelden we gezellig over van alles en nog wat. Wij mogen altijd aan tafel zitten zodat we uitzicht op de oceaan hebben, dus we verveelden ons geen moment. Het weer was prachtig. We konden heel ver over het water naar Vancouver Island kijken en genoten van alle boten die langskwamen varen. Na het ontbijt hielpen we de boel opruimen en maakten we ons plan voor vandaag. We zouden naar Sechelt gaan om daar een strandwandeling te maken en het dorpje te bekijken. Voordat het zo ver was verkenden we eerst de prachtige tuin en maakte Gert op verzoek van Kees een fotoserie van het huis en de omgeving. Al snel voegde Pleuni zich bij het gezelschap en werden we door Kees rondgeleid in zijn eigen Holland museum. Wij vonden het echt leuk, al die dingen die vroeger in Nederland echt gebruikt werden. De tijd vliegt hier echt voor bij en Pleuni hoopt nog altijd de herten en beren in de tuin te zien lopen maar nergens was een spoor van hen te bekennen. Het was al weer lunchtijd. De lunch is hier niet eten en hup klaar. Nee, de lunch gaat gepaard met heel veel gesprekken en neemt ook aardig tijd in beslag. Zowel wij als onze gastheer/vrouw kunnen aardig babbelen.
Sechelt
Na de lunch maakten we toch wel even haast om weg te gaan. Het was inmiddels ook lekker warm geworden dus een strandwandeling is dan een goed plan. Na 20 minuten rijden kwamen we in Sechelt aan en parkeerden we de auto aan het begin van de boulevard. Wat een mooie plek. We zagen diverse vogelsoorten, een prachtig blauwe lucht en een heerlijke zon. We startten onze wandeling aan het begin van de boulevard en liepen deze helemaal uit. Aan het einde van de boulevard kon je een kiezelstrand op waar een soort landtong de zee in liep en omdat het eb was konden we op deze landtong nog een stuk de zee in lopen zonder nat te worden. We moesten ondertussen ook gaan oppassen dat we niet zouden verbranden in het zonnetje. Op de landtong zagen we heel veel schelpen van allerlei kleuren en formaten. Meenemen is geen optie dus maakten we er mooie foto’s van. Na helemaal uitgewaaid te zijn, liepen we terug naar de auto. Het was al weer vier uur in de middag geworden. We reden nog even naar het winkelcentrum van Sechelt om nog wat voor Kees en Wil te kopen als dank dat we in hun huis mogen verblijven. Om vijf uur waren we weer thuis en stond de koffie al weer klaar.
Huisdieren
Je hoopt de dieren te zien die hier zeer regelmatig in de tuin verblijven en langs komen zwemmen maar tegelijk weet je ook dat het wel echt een geluk is als dat ook daadwerkelijk gebeurt. Net thuis gekomen van onze wandeling keek Pleuni de tuin in en achterin de tuin lagen 3 herten te chillen. Wat een prachtig gezicht. We liepen de veranda op en de herten trokken zich niets van ons aan. Gert kon hele mooie foto’s van ze maken. Wil had nog een oude appel en zij probeerde de herten dichterbij te lokken. Kees zei dat dat nooit zou lukken maar zodra Wil de stukjes appel naar beneden gooide kwam het eerste mannetje er op af. Al snel volgde het tweede mannetje. Het derde mannetje voelde zich niet veilig genoeg en hij bleef chillen in het achterste gedeelte van de tuin. We stonden op nog geen meter afstand van de heren. Wel op de veranda natuurlijk. We hoopten de beren nog te zien maar dat lukte helaas niet.
Avond in Halfmoon Bay
Toen de herten allemaal weg waren, had Kees het avondeten gereed en schoven we aan voor het diner. Dat was heerlijk en de sfeer is echt supergezellig. We voelen ons hier vanaf de allereerste seconde thuis. Na het eten werd opgeruimd en gingen we in de woonkamer allemaal ons eigen ding doen. Toen de koffie op tafel kwam, kwamen de verhalen en de avond vloog voorbij. Veel later dan we eigenlijk wilden, gingen we ieder naar onze eigen verdieping om te slapen. We zouden dit voor geen goud willen missen. En ja, we zijn “jaloers” maar dat betekent dat we het fijn vinden dat deze mensen in zo’n prachtige omgeving mogen wonen en genieten. Dat gunnen we ze van harte.
