Sommige mensen worden al wakker als er een muis voorbij sluipt en andere trekken nog geen ooglid op als er zwaar gestofzuigd wordt om hun bed heen. Het was maar beter dat wij vannacht tot de laatste categorie behoorden, want de campground lag boven een treinrails waar echt om het kwartier een kilometerslange trein (althans dat was onze beleving) voorbij kwam rijden. Het geluid was daarbij niet alleen goed hoorbaar, ook schudde de grond waarop de camper stond en leek het wel steeds een kleine aardbeving.
Fris wakker
Wonder boven wonder sliepen we vannacht als roosjes en stonden we fris weer op. De trein kwam meteen na het wakker worden alweer voorbij dus nog even rustig bijkomen in bed, daar kon geen sprake van zijn. We hebben toch vakantie, dachten we en sprongen in onze vakantie outfit: slobberbroek, t-shirt en wandelsokken. Lekker hoor als je niet al je aandacht hoeft te besteden aan hoe je er uit ziet. Gewoon, in je kloffie en ontbijten.
Na het ontbijt wachtte ons een hindernis want we hadden met uiterste zorgvuldigheid de camper op het kleine plek geparkeerd, nu moest deze er weer af en moesten we ook de smalle weg weer naar beneden rijden, in de hoop geen tegenliggers te krijgen. Pleuni dacht nog dat toeteren, zoals we dat in Zwitserland van de postbussen kennen, zou helpen maar Gert dacht dat dit geen bekend fenomeen was in Amerika en dus reden we doodstil naar beneden. Gek dat alles, als je moe bent, er moeilijker uit ziet dan wanneer je uitgerust op pad gaat. De weg leek veel minder stijl, bochtig en smal en we kwamen dus zonder problemen beneden.
Vista House
Op onze planning stond nog het bezoeken van een uitzichtpunt in de buurt van de Campground: Vista House. We draaiden de snelweg op en eigenlijk meteen ook weer af en reden weer een bergroute zoals we gisteren ook gedaan hadden. Deze keer met meer zelfvertrouwen want de camper doet het goed in de bergen. Na een half uurtje tuffen kwamen we boven en genoten we van het mooie uitzicht. Ook bezochten we het Vista House, gebouwd als eer voor de ingenieur die route 30 had gemaakt in de bergen met als doel zoveel mogelijk mensen te laten genieten van de prachtige vergezichten. Het huis was echt mooi van binnen met nog een bovenverdieping om van het balkon nog extra te kunnen genieten. In de kelder van het gebouw, dat er helaas niet zo verzorgd uitzag als de bovenverdiepingen, zat een expositie en een gift shop. Nadat we uitgekeken waren, vingen we de reis weer aan richting Portland. Hier wilden we even gaan shoppen en ook langs de Apple Store.
Portland
Des te dichter we in de buurt kwamen van Portland, des te drukker werd het maar van echte files was geen sprake. We konden op ons gemakje de stad binnen rijden en herkenden nog veel dingen van vorige reizen. De tomtom leidde ons naar de shopping Mall maar helaas wel op een aparte wijze namelijk helemaal door dichtbevolkte woonwijken. Uiteindelijk komt je overal door heen, waar je door heen kunt kijken dus al snel kwamen we met wat extra hulp van super navigator Gert bij de mall aan. We kochten er wat cadeautjes voor onze kinderen en natuurlijk misten we de Apple store niet. Rond de lunch reden we verder.
Five Guys
Omdat onze maagjes rammelden en Gert opeens Five Guys zag staan, besloten we daar, tegen onze gewoonte in omdat we meestal zelf onze lunch klaarmaken, te eten bij deze keten. Het parkeren ging wat lastig omdat ze niet echt ingericht zijn op grotere vehikels maar het lukte uiteindelijk toch. We werden vriendelijk ontvangen en het eten was echt lekker. Vooral de friet want die maken ze eigenlijk overal in Amerika inclusief de schil van de aardappel, wat een aparte, lekker smaak oplevert. Toen het eten op was, hadden we het gevoel dat we de komende week niet meer hoeven te eten. En we hadden nog wel alles gedeeld!!
Op weg naar Olympia
Na de lunch moesten we nog 100 km rijden. Helaas kwamen we in een file terecht. We zagen het eerste ongeluk sinds de aanvang van onze reis. Gelukkig allen blikschade. Na een half uurtje vertraging reden we verder en kwamen we op een prachtige campground aan, Millersylvania State Park. Echt een Amerikaanse camping met dito families er op. Het was er echt gezellig. Lekker zonnetje, iedereen in een goed humeur en alle houtvuurtjes aan. We besloten nog een korte wandeling te gaan maken over de campground en genoten van de prachtige sparren die hier groeien. Wat een bomen. Van dit formaat zie je ze niet veel in Nederland. Er was ook een heel leuk meertje met daarbij ruimtes om te kunnen koken als tentkampeerder. Echt super verzorgd. De avond besteedden we aan lekker luieren en film kijken. Onze eerste film deze vakantie. Morgen gaan we naar Olympic Park en dan hebben we de overtocht van de ene oceaan naar de andere volbracht. Wat een evenement!
