Dag 27 (26 mei) Olympic Parc NP

Olympic Park, ook een van onze favoriete parken met prachtige regenwouden en oerbossen, onmetelijk grote meren en de Pacific Ocean. Wat wil een mens nog meer? Nou eigenlijk het liefst mooi weer maar dat wordt in dit groene park dobbelen want er valt 2370 mm regen per jaar. Ruim drie keer zo veel als in Nederland, Dus het regent er heel veel dagen.

Regen en nog een buitje meer

We werden wakker van de regen. Een enorme plensbui trok over de campground. We hadden al niet ideaal geslapen want de plek was niet bepaald waterpas. Een echte kampeerder zeurt daar niet over dus It is, what it is. Na het ontbijt keutelden we een beetje rond en wachten af tot het moment waarop we naar onze nieuwe plek konden rijden. De tweede nacht zouden wel namelijk op een andere plek staan. We hadden deze plek al gezien en dit was a perfect place om maar zo te zeggen. Waterpas, met een uitzicht over de oceaan. Eerder dan verwacht was het al weer elf uur en reden we richting de ingang om ons voor de tweede keer aan te melden. We dumpten ons vuile water en namen schoon water in en reden naar onze nieuwe plek.

Registration of a new Place

A new place to be and a Walk

De plek was perfect. Prachtig aan de zee en als je goed keek zag je in de verte walvissen voorbij zwemmen. De regen was inmiddels opgehouden en we trachtten de reisblog te maken maar echt er was geen bitje internet te vinden. Dan gaan we maar op pad. We trokken de waterdichte schoenen aan en onze regenjassen en liepen door het bos naar de Lodge in de hoop daar internet te vinden. Die hoop vervloog snel, geen bitje. Wat wil je ook in een land waarin je de bedrading buitenlands, niet in een buis even vast timmert aan een huis. Grommmmmm. We kochten er overigens nog wel een mooie hoodie voor onze oudste zoon. Opgetogen liepen we weer terug naar de campground.

Looking for Internet

Waar is het internet?

Als het internet niet bij ons komt, gaan wij wel naar het internet, dachten wij. Dus met de camper gingen we op internet jacht. Des te verder we reden, des te slechter werd de verbinding en daarom gaven we het op. We zagen een interessant afslag naar de hoogste cedar tree in Olympic park en besloten daar een rondje te wandelen. De bomen waren er heel oud en prachtig maar wat nog meer mooi was, was dat we midden in dit uurbos opeens wel internet hadden. We merkten dit omdat er een berichtje binnen kwam van onze familie: Ze konden ons niet op woensdag al ontvangen maar op donderdag. Geen probleem! Wij zoeken wel een hotel voor twee dagen.

Big Trees

Boeken in het oerbos

Terug in de camper sloten we de laptop aan en zo waar hadden we internet. Niet snel maar we waren wel in staat om een hotel te zoeken en te boeken voor over 2 dagen. Zo, ons onderdak is weer geregeld. De kwaliteit van het internet was alleen niet goed genoeg om de reisblog te maken dus besloten we deze dan later maar te publiceren. Sorry lezers maar we moeten dealen met de moderne tijd (haha).

Back to the…..

Ja, terug naar de camping dus en meteen het strand op want het was droog. We maakten een supermooie en lange strandwandeling en toen we helemaal uitgewaaid waren, liepen we terug. Pleuni pakte de koffers in en ruimde de camper voor de laatste keer op. We kookten ons eigen kostje en in de avond lazen we wat en keken we een film. Alles leek goed te gaan totdat we opeens dachten aan de Ferry. Hoe zat dat ook al weer. O ja, je kon reserveren. Met gebrekkig internet en minuten lang wachten kwamen we er achter dat we voor bijna geen enkel tijdstip de overtocht nog konden boeken. We konden wel op de stand-by lijst geplaatst worden maar dan kon het dus zijn dat je de hele dag moest wachten op een plekje aan boord. Er was alleen nog een reserveerbaar plekje om 8 uur in de ochtend. 8 uur? Maar we moeten nog zeker drie uur rijden. Al snel waren we er uit: we kozen voor zekerheid en boekten de plek om 8 uur. We besloten om 3:15 op te staan en dan zo vlug mogelijk naar Port Townsend te rijden. We hoefden er niet lang over na te denken: tandjes poetsen, bedje opschudden en slapen met twee wekkers op dit veel te vroege tijdstip. We wilden niet het risico lopen dat we de ferry zouden missen….. spannend dagje morgen.

The Beach and so

Discover more from Traveling Around The World

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading