Nadat we vanmorgen niet al te vroeg de campground hadden verlaten, reden we richting Jasper. We hadden geen firestarters meer en die heb je toch wel nodig om snel een mooi vuurtje te maken. We maakte alles weer in orde en gingen de 18 Km lange highway 93A naar Jasper weer uit. Het weer was enigzins wat betrokken maar van regen of zo was gelukkig geen sprake.
Jasper
We parkeerden onze camper op de hoofdstraat van Jasper (waar je heel gemakkelijk met dit soort grote wagens kunt parkeren) en liepen naar de plaatselijke supermarkt. Daar aangekomen konden we de firestarters in eerste instantie niet vinden maar met hulp van een winkelbediende vonden we wat we zochten. Ook de aluminium bakken die we gebruiken op het kampvuur waren voorradig en dus liepen we naar de kassa. Daar aangekomen zag Pleuni dat er in deze winkel verse sushi werd gemaakt. Ze kon het niet over hart verkrijgen om dit te laten schieten en we kochten dus een voorraadje sushi. We brachten de boodschappen naar de camper en besloten nog kort even door Jasper te lopen. Het weer knapte namelijk op en we dachten dat het nog beter zou worden als we nog even zouden wachten. Jasper is een oud stadje dat midden in een National Park ligt en dat is toch wel heel bijzonder. Het is gewoon zo ontstaan en al in 1914 werd het informatiecentrum van Jasper gebouwd. Een prachtig gebouw dat nog steeds in zeer goede staat verkeerd.
Rode Bomen en zo
Na nog wat rond gekeken te hebben besloten we dat het verstandiger was om te gaan wandelen want nu was het weer nog mooi. Zoals we gisteren al schreven is er in Jasper iets goed mis met de bomen. Een beetle heeft het voorzien op alle sparren en ongelooflijk veel bomen zijn inmiddels aangetast. Deze bomen kleuren eerst prachtig rood en dan worden ze grijs. Voor een leek ziet het er momenteel prachtig uit. Zoveel verschillende kleuren om je heen maar eigenlijk is het een ecologische ramp. Op internet lazen we dat Jasper langzaam aan toch in actie komt nadat ze eerst hadden besloten er niets aan te doen. De sparren die dood gaan worden door de natuur zelf vervangen door andere soorten bomen. Nu heeft men toch besloten om in gebieden direct om de stad heen, de dode bomen te rooien omdat er door deze bomen het brandgevaar vergroot wordt. Ook de campgrounds zijn bezig om de dode bomen uit hun parken te verwijderen omdat deze gevaar opleveren voor hun bezoekers. Als ze dood zijn kunnen ze door de wind omvallen. Jasper zal veranderen maar wordt natuurlijk geen woestijn. Er zullen andere soorten bossen ontstaan en dat was twee jaar geleden al goed te zien bij Lake Maligne.
Lake Annette
Enfin na al deze info te hebben verwerkt, startten we de camper en reden naar het beginpunt van onze hike, een eenvoudige wandeling langs Lake Annette. Het was er wel zonnig maar er stond een hele koude wind. Van het lopen zouden we vanzelf warm worden en dus vulden we de rugzak met onze lunch en gingen op pad. Het wandelingetje om het meer was wel gezellig maar niet bijzonder interessant. Wel waren we verbaasd over de felblauwe kleur van het meer. Op de info borden stond vermeld dat dit ontstond omdat de samenstelling van het water dusdanig was dat van het zonlicht alleen de kleur blauw werd gereflecteerd. Na een half uurtje wandelen vonden we een plekje waar we lekker konden lunchen. Toen we er even zaten merkten we toch wel dat de wind het behoorlijk fris maakte en daarom werd de lunch qua tijd ingekort tot een kwartiertje. We liepen weer verder en toen we aan de andere kant van het meer waren aangekomen kwamen we in de stille zone terecht en samen met het heerlijke zonnetje konden we toen wel lekker nog even zitten.
Douglas Spar
Na onze pauze liepen we verder en ontdekten we door de info borden we tussen de douglas sparren liepen. Je herkent dit soort spar aan zijn dikke bast en zijn bijzondere sparappels. Als je de sparappels namelijk goed bekijkt dan lijkt het net of er muizenstaartjes uit komen. Dit heb je bij de andere soorten namelijk niet. Wij zijn bezig met het bouwen van een overkapping en hiervoor wordt douglas hout gebruikt. Om het meer is men ook al begonnen met het kappen van de dode bomen en men had ook een douglas spar gekapt. Aan dit restant van de douglas spar was goed de kleur van het hout te zien.
Een Elk
We liepen al pratend een beetje gedachteloos verder tot Gert Pleuni opeens vastpakte. We waren nu nog zo gewaarschuwd voor het wildlife en in Jasper vooral voor Elk vrouwtjes en wat stapte er voor ons uit de struiken: een parmantige Elk dame. Pleuni schrok zich een hoedje, zeker toen deze dame ook nog eens aanstalten maakte om op ons af te komen. We hadden van de wildlife folders geleerd dat je, als je een agressieve Elk tegen zou komen, je moest zorgen dat er altijd iets tussen jou en de dame in kwestie moest komen. Pleuni ging dus maar meteen achter een boom staan en blijkbaar kalmeerde dat de Elk. Ze hield ons nog wel goed in de gaten maar maakte geen aanstalten meer om naar ons toe te komen. Pffff we zijn van het pad afgegaan en tussen de bomen maar langzaam weggegaan.
Koffiestop
Bij de camper aangekomen besloot Pleuni dat ze graag nog wat zand van Lake Annette mee wilden nemen. Dat besloten we dus eerst nog even te doen en toen reden we terug naar Jasper. We wilden onze winkelactie van vanochtend nog even afmaken en besloten lekker koffie te gaan drinken bij Tim Hortons. Een Canadese keten waar we niet echt enthousiast van werden. De koffie was heerlijk maar de zaak komt een beetje rommelig over. Nadat we de koffie op hadden gedronken liepen we terug naar de camper en reden we naar de Campground.
Op naar de Campground
We moesten ons weer registreren want voor de komende twee dagen hadden we een ander plekje gereserveerd. De host waarschuwde ons nogmaals voor de hoeveelheid beren die momenteel rondlopen en ook voor de Elks. We besloten om eerst de camper te gaan legen op de de dumpplaats en onze watertank te vullen. Daarna reden we naar de houtstapel om hout voor het kampvuur mee te nemen en toen reden we naar ons nieuwe plekje. Het was weer een ruime plek, open en zonnig en daar worden wij altijd blij van. Toen de camper stond, staken we het kampvuur aan en maakten we ons avondeten gereed. We aten dit bij het vuur op en nadat alles opgegeten was, was het vuur uit en gingen we naar binnen. De verdere avond vulden we met lezen en het maken van de reisblog. Morgen hopen we weer een wat groter trail te kunnen gaan lopen maar we laten dit even van het weer afhangen. Tot morgen.